De volgende dag word ik wakker van de schreeuwende apen. Zij zijn vroeg wakker en direct meer dan actief. Ik hoor ze door de bomen slingeren en met elkaar dollen en spelen. Na een snelle douche loop ik naar buiten om getrakteerd te worden op het geweldige uitzicht over de rivier The Gambia. Het is prachtig groen, de rivier ligt er rustig bij, een vissersbootje dobbert op het water en de vogels vliegen af en aan. Wat een klein paradijs is deze plek toch.
Op het terras staat het ontbijt al klaar en er wordt direct koffie voor mij ingeschonken. De apen lopen over de balustrade van het terras, azend op ons brood. Zeer brutaal zijn ze!
Na het ontbijt is het tijd om de weg weer op te zoeken. Op naar Dindéfélo! We worden uitgezwaaid door Omar met uiteraard de belofte “a bientot”!
Volgens Omar is het 4 uur rijden naar Kedougou, waarna we een slechte weg naar boven, naar Dindéfélo, moeten nemen. Ik kijk uit naar de rit en ben benieuwd wat ons vandaag weer te wachten staat!

We gaan op pad richting het Zuiden van Senegal, tot aan de grens met Guinee. De weg die we moeten nemen is de verbindingsweg vanaf Mali naar Zuid Senegal en Guinee en gaat dwars door National Parc de Niokola Koba. Het is een goede weg en we kunnen goed doorrijden.
Het landschap wordt steeds heuvelachtiger en in de verte zien we de bergketen liggen. We komen door een dorp dat heel mooi aan de rivier ligt. Het blauwe water en de verschillende kleuren van de natuur maken het plaatje compleet.
Na een korte stop om de auto te controleren, rijden we verder. Al snel zien we Kedougou in de verte liggen. Vanaf Kedougou is Dindéfélo nog een klein stukje rijden, we zijn er bijna!
Kedougou blijkt een middelgrote stad, heel warm en gezellig Afrikaans druk. Ik zie de kleurrijke markten, vrouwen lopen met hun waar op hun hoofd en kinderen gaan in groepen in hun uniform naar school.
Adama vraagt een voorbijganger naar de weg naar Dindéfélo. Hij geeft ons de juiste richting en waarschuwt ons: de weg is echt slecht en het zal tijd kosten om boven te komen. Optimistisch als we zijn denken we dat dat wel mee zal vallen.
Bij een tankstation kopen we water en wat koekjes en zorgen we dat we een volle tank hebben. We rijden de stad uit en zien uiteindelijk Dindéfélo op de borden staan. Nog 25 kilometer en dan zijn we er. De weg is goed en we begrijpen niet zo goed waarom iedereen zegt dat de weg naar boven zo slecht is. Tot we bij een afslag komen waar we af moeten slaan. De weg verandert in een zandweg en leidt over kronkelige paadjes. We komen langs kleine communities waar de kleurige was hangt, vrouwen aan het koken zijn en kinderen rond rennen.
Na ongeveer 1 uur rijden over iets wat eigenlijk geen weg genoemd mag worden, zien we een bord waarop staat dat Dindéfélo nog 12 kilometer is. Dat betekent dus dat we ruim een uur over 13 kilometer hebben gedaan!
Het is geen straf om deze route te volgen, het uitzicht is geweldig en bij elke bocht lijkt de omgeving alleen maar mooier te worden. Voor ons is dat wel makkelijk praten, met een goede auto, voldoende water en alle tijd van de wereld. De mensen die hier wonen, leven erg geïsoleerd. Even naar de stad gaan om inkopen te doen of familie te bezoeken, is onmogelijk zonder goed vervoer. En dan is het nu nog de droge periode, hoe slecht moet deze weg wel niet zijn in het regenseizoen!!
Na nog een uur ploeteren over de weg en door het zand, zien we dan eindelijk het bordje “Bienvenue a Dindéfélo” staan, welkom in Dindéfélo. We geven elkaar een high five en joelen van de adrenaline: we zijn er!
We parkeren de auto en al snel worden we verwelkomd door een gids die ons naar de ontvangst balie brengt. Er is een aantal Franse toeristen en een Afrikaanse vrouw geeft ons uitleg over het reservaat. Hierna neemt de gids ons mee naar de watervallen. We lopen door het dorp richting het bos. Het is 1,5 kilometer lopen naar de watervallen, dat is niet veel maar ik heb geen idee hoe de conditie van het pad is. De gids loopt voor ons uit en complimenteert mij met een goede conditie. Ik houd erg van wandelen en doe dat ook veel in Nederland, maar echt sportief kan ik mezelf niet noemen. Mooi compliment dus dat ik ter harte aanneem.
Het pad is goed begaanbaar en we hoeven niet extreem te klimmen. Het is lekker koel in de bossen, en al snel hoor ik het geluid van een klaterende waterval. Daar is het dan: de watervallen van Dindéfélo. Deze trip staat al zo lang op mijn wensenlijst en eindelijk zie ik het dan in het echt. Het is prachtig! Er is een kleine poel waar het water zich in stort, omgeven door rotsen en groene bomen. Het is redelijk druk bij de poel: er zijn wat toeristen en kinderen spelen in het water. Ik plof neer op een rots en laat de indrukken op mij inwerken. Met mijn voeten in het water koel ik heerlijk af en kom ik bij van een lange, maar zeer indrukwekkende reis. De gids probeert mij over te halen te zwemmen in de poel. Hoe graag ik ook wil, ik merk dat mijn darmen van slag zijn en ik erg moe ben van de reis. Ik durf het niet aan om in het koude water te springen, we hebben nog een lange reis terug voor de boeg en ik kan het me nu echt niet veroorloven ziek te worden. Ik voel me niet op en top fit, maar deze plek en alle indrukken doen dat snel vergeten.
We zitten een uurtje bij de poel, het geluid van het kletterende water is rustgevend en we komen helemaal bij van de lange reis. Het is hier zo lekker koel, dat ik het zelfs een beetje koud krijg. De gids is opgedroogd van zijn zwempartijtje en samen lopen we weer terug naar het dorp. Het is inmiddels 17 uur en we willen niet in het donker terug naar beneden rijden.

 
In het dorp maken we foto’s en na een korte sanitaire stop stappen we weer in de auto om de tocht naar beneden te beginnen. Een dorpsbewoner hoort dat wij naar beneden gaan rijden en vraagt of hij mee mag rijden. Natuurlijk mag dat en hij stapt achterin de auto. We zwaaien naar de dorpsbewoners en beginnen aan onze weg terug. Naar beneden zal makkelijk zijn dan omhoog redeneren we.
Onze lifter vertelt dat de weg in het regenseizoen bijna onbegaanbaar is. Hij klaagt dat de gemeente niets doet om deze weg te verbeteren. Het leven in deze community is echt niet makkelijk en een beter begaanbare weg zou de bewoners zoveel helpen. Men leeft hier echt geïsoleerd en is afhankelijk van eigen oogst en van elkaar. De plek is geweldig mooi en zou zoveel meer toeristen kunnen ontvangen, maar de gebrekkige infrastructuur is een obstakel. Ik begrijp heel goed wat hij uitlegt en neem me voor om deze trip echt te promoten. Ja, het is een lange reis en zeker geen makkelijke reis, maar elke minuut van de reis is de moeite waard!


De lifter stapt halverwege uit en na een uitgebreid “merci, thank you, jejeref” vervolgen we onze weg. Ik geniet weer volop van de omgeving en de invallende schemer maakt de kleuren van de weg en de natuur nog mooier.
Na 2 uur zijn we weer beneden. Het was een geweldige ervaring maar we zijn ook wel erg blij als we weer een gewone geasfalteerde weg zien! Ik kijk uit naar een douche om al het stof, zweet en zand van me af te spoelen. Ik ben intussen gewend aan hoe je in Afrika niet lang schoon blijft, maar ik denk niet dat ik er ooit zo vuil uit heb gezien! Als ik naar Adama kijk wordt dat vermoeden bevestigd: ook hij zit onder het stof en zand en onze vermoeidheid maakt ons uiterlijk er niet beter op.

Maar wat was dit een geweldige reis. Een reis die ik niet snel meer kan en zal vergeten. Het zal nog een tijdje duren voordat ik alles goed kan bevatten en kan laten bezinken. Eén ding is zeker: deze trip moet op de website!

Voor iedereen die na het lezen van mijn ervaringen geïnspireerd en geïnteresseerd is in deze trip: doen! Wij hebben deze trip in 2 dagen gedaan, wat een hele ervaring is, maar wat niet aan te raden is. Zoals je hebt kunnen lezen is het een lange reis en het binnenland is erg warm. Nadat we weer terug waren in Gambia, hebben we samen besproken hoe we deze trip het beste kunnen aanbieden, rekening houdend met wat toeristen graag willen zien en ervaren en rekening houdend met een ieders fysieke gesteldheid. Lees de volledige beschrijving op https://gambiaexperience.nl/?page_id=60 (7-daagse rondreis Zuid- en Oost Senegal). Uiteraard is het mogelijk om de trip aan te passen naar jouw wensen. Neem vooral contact met mij op en wij zullen vervolgens zorgen dat je een onvergetelijke ervaring gaat op doen!